41. தொலைபேசி... லாப்டாப்.... இப்போ அமேசான் கிண்டில்

அது நடந்தது அனேகமாக கி.பி 2000 என்று நினைக்கின்றேன். என் நண்பன் அசோக் அந்த வஸ்துவை மிக மிக ஜாக்கிரதையாக பையிலிருந்து எடுத்தான். என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. இத்தனை சிறிதாகக் கூட ஃபோன்களை உருவாக்க முடியுமா என்றே தோன்றியது. அதுவரை நான் பார்த்ததெல்லாம் கார்ட்லெஸ் போன்களும், கிட்டத்தட்ட அதே சைஸிலிருந்த (Nokia 5160 என்று நினைக்கிறேன்) செல்ஃபோன்களும்தான். என் நண்பன் காட்டியது Nokia 3310. முதல் தடவை பார்த்த போது அசந்தே போனேன். ஆனால் பாருங்கள் கடந்த‌ பத்து வருடங்களுக்குள் செல்ஃபோன்கள் எவ்வளவு மாறி விட்டன‌! Computer வகையறாக்களும் அதேயளவு ஆச்சர்யகரமான‌ மாற்றங்களையே கடந்த பத்தாண்டுகளில் அடைந்திருக்கின்றன. இரண்டும் ஒன்றினைந்து ஒரே பொருளாகவும் உருமாறி விட்டன. Computer களில் பேசுகின்றோம், செல்ஃபோனைக் கிட்டத்தட்ட Computer போல உபயோகிக்கின்றோம்.

இந்த அதீதமான தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி எனக்கு சில சம‌யங்களில் எரிச்சலாகவே இருக்கின்றது. எப்போதுமே எல்லோருடைய‌ தொடர்பு எல்லைக்குள்ளாகவே இருக்கின்ற ஒரு உணர்வு. சமயங்களில் மனிதர்களின் பெயருக்குப் பதிலாக இனிமேல் நம்பர்களே நினைவில் நிற்குமோ என்று கூடத் தோன்றுகிறது. அதிலும் இந்த Smart Phone கள் வந்த பின்பு நிலைமை இன்னும் மோசம். மெயில் பார்ப்பதிலிருந்து, டிவி பார்ப்பது வரை அதிலேயே நடக்கின்றது. மெயில் அலர்ட் வேறு... ஒரு கட்டத்தில் எரிச்சலாகி ஒரு Nokia 1508 வாங்கி விட்டேன். ஆனால் அதை வெளியிடத்தில் உபயோகிக்கத் தயக்கமாக இருக்கின்றது. நம்மை ஏதோ சிந்து சமவெளியிலிருந்து வந்திருப்பவ‌னைப் போல் பார்க்கின்றனர். ஆனால் அவ்வப்போது உபயோகித்தே வருகின்றேன்.

இந்த அதீதமான மாற்றங்களினால் இன்னொரு பிரச்சினையும் தோன்றியது. நமக்கு சும்மாவே மனசு அலைபாயும் (சும்மாவா யூத்துல்ல!!!)... ஹலோ, ஹலோ... தப்புத் தப்பால்லாம் யோசிக்காதீங்க... படிப்பில் ஃபோகஸ் பண்றதைச் சொன்னேன். ஒரு மாதத்தில் இரண்டு அல்லது மூன்று முறையாவது 4 மணி நேர புகைவண்டியில் பயணிக்க வேண்டிய கட்டாயம் (போக வர மாதம் 4 அல்லது 6 முறை). அப்போதெல்லாம் என்னுடைய லாப்டாப்பையும் தூக்கிக் கொண்டே அலைவேன். பயனத்தின் போது படிக்கலாம் பாருங்கள். ஆனால் கடந்த இரண்டரை வருடங்களாக அது ஒழுங்காக நடந்ததே இல்லை. வடிவேலு சொல்வதைப் போல, பிகினிங்கெல்லாம் நல்லாத்தான் இருக்கும் ஆனா ஃபினிசிங்தான் சரியா இருக்காது. முதல் அரை மணி நேரம் ஓகே. அப்புறம், சரி பாட்டுக் கேட்டுக்கிட்டே படிக்கலாமேன்னு தோணும், அப்புறம், சரி போரடிக்குதே, அந்தப் படத்தை கொஞ்ச நேரம் பார்க்கலாமேன்னு தோணும். அப்புறம் படிச்ச மாதிரிதான்...

இதுக்கு என்னா செய்றதுன்னு யோசிச்சுக்கிட்டு இருந்த போதுதான் அமேசான் கிண்டிலைப் பத்திக் கேள்விப்ப்ட்டேன். படிக்கிறதைத் தவிர வேற எதுவும் செய்ய முடியாதுன்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டேன். அப்புறம் என்ன உடனே வாங்கிட்டேன். உண்மையிலேயே சொல்றேன். அடுத்த புகைவண்டிப் பயணத்துல நல்லா உபயோகமாச்சு. மூன்றரை மணி நேரம் படிக்கிறதுல மட்டுமே போச்சு. நல்ல உபயோகமான ஒரு பொருளை வாங்கினேன்னு ஒரு திருப்தி இருக்கு. ஆனா பாருங்க, இப்ப படிப்பை முடிச்சுட்டதினால, மனைவி இருக்கிற ஊருக்கே வந்திட்டேன். இப்போ புகைவண்டிலேயே பயணிக்கிறதில்லை. கிண்டில் வீட்டிலே சும்மாதான் இருக்கு.